مطالعه تاثیر استرپتومایسس های بومی جهت کنترل بیولوژیک میکروبی قارچ های پاتوژن آلترناریا آلترناتا و آلترناریا سولانی

استرپتومایسس ها همواره به عنوان یک منبع اصلی تولید کننده متابولیت های ثانویه متنوع و آنتی بیوتیک ها مورد توجه می باشند. گزارش های زیادی از کنترل بیولوژیکی بیماری های خاکزاد با استفاده از گونه های استرپتومایسس وجود دارد که برخی از گونه های این جنس تحریک کننده رشد گیاه نیز می باشند. فعالیت آنتاگونیستی 5 جدایه از باکتری های استرپتومایسس جدا شده از نمونه های خاک مناطق بومی، بر علیه 2 گونه قارچ بیماری زای گیاهی آلترناریا آلترناتا، عامل بیماری ایجاد لکه، فساد و سوختگی بر روی بیش از 350 گونه گیاهی و آلترناریا سولانی که عامل بلایت زودرس، مشخصاً در سیب زمینی می باشد، برای کنترل بیولوژیک مورد ارزیابی قرار گرفت. برای انجام این آزمایش باکتری های جنس استرپتومایسس که از مناطق مختلف آذربایجان شرقی جداسازی شده و آزمون مولکولی s rdna16 آن ها انجام شده بود، تهیه گردید. پس از جداسازی و شناسایی پاتوژن های قارچی، با استفاده از کورک بوره استریل، مقاطعی 5 میلی متری از باکتری ها و قارچ ها در دو طرف پلیت حاوی محیط کشت مغذی pda قرار داده شدند و به مدت 20 روز در دمای 28 درجه سانتی گراد انکوبه گردیدند. تمامی جدایه های استرپتومایسس توانستند رشد قارچ های بیمارگر را مهار کنند و ایجاد هاله بازدارندگی نمایند. به طور میانگین جدایه 3dh با ایجاد هاله ای به شعاع 0.98 سانتی متر بیش ترین فعالیت ضد آلترنایی را داشت و به ترتیب جدایه های 45dh، 12dh، 1dh و 34dh بعد از آن قرار داشتند. جدایه 12dh رشد آلترناریا آلترناتا و جدایه 3dh رشد آلترناریا سولانی را بیشتر از بقیه مهار کرد. با توجه به نتایج آزمایشگاهی به دست آمده، امکان بررسی خاصیت آنتاگونیستی این جدایه ها در شرایط مزرعه و نیز توانمندی آنها برای تجاری سازی در زمینه تولید سموم بیولوژیک متصور است. واژه های کلیدی: آلترناریا آلترناتا، آلترناریا سولانی، استرپتومایسس، کنترل بیولوژیک، بلایت زودرس